Η ΠΡΟΣΟΨΗ

Από την Οδησσό στη Σενεγάλη και στη μάχη της Φασόντα στα σύνορα του αγγλοαιγυπτιακού Σουδάν, από το Αϊβαλί και την Αθήνα ως το Νανσύ, την Μπραζαβίλ και τον ποταμό Κόνγκο, στην κρίσιμη περίοδο που αρχίζει την αυγή του εικοστού αιώνα και διαρκεί πενήντα περίπου χρόνια, τα ατομικά πεπρωμένα εμφανίζονται σαν άνθη του Κακού αλλά και σαν ελπίδες του Καλού. Ορθόδοξοι, εβραίοι και καθολικοί, λευκοί και μαύροι, εξερευνητές και επαναστάτες, άρχοντες, δημοκράτες και αναρχικοί γίνονται τα συστατικά ενός κόσμου που έδειχνε στη νιότη του πως θα γινόταν άλλος. Όπως λοιπόν συμβαίνει στο παραμύθι, καθώς ο κόσμος πήρε το δρόμο που ξέρουμε, ο λύκος έφαγε την Κοκκινοσκουφίτσα. Το στοίχημα όμως πως η Κοκκινοσκουφίτσα μπορεί να φάει το λύκο δεν παύει ίσως να έχει αξία.