ΤΟ ΚΟΥΝΙΣΤΟ ΔΟΝΤΙ ΤΗΣ ΦΡΥΝΗΣ (ΒΑΤΟΜΟΥΡΟ 97)

Εκείνο το μεσημέρι στο κυριακάτικο τραπέζι η Φρύνη σταμάτησε ξαφνικά να τρώει και είπε σπρώχνοντας δισταχτικά με τη γλώσσα ένα από τα μπροστινά δόντια της:

- "Μαμά, τούτο το δόντι μου κουνιέται".

- "Να το βγάλουμε για να φυτρώσει το καλό δόντι".

- "Και τούτο είναι καλό!" υπερασπίστηκε το κουνιστό δόντι της η Φρύνη.

Όμως, όσο και να το υπερασπίστηκε, εκείνο - το δόντι λέω- έκανε τα δικά του και μετά η Φρύνη περίμενε τη νεράιδα των δοντιών. Μη ρωτάς γιατί. Είναι μια ολόκληρη ιστορία και δε γίνεται να τη διαβάσεις όλη εδώ στο οπισθόφυλλο... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)