ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ

Η Ζωή ζει στην Αθήνα και η Μάρτα στο Κίεβο.

2.103 χιλιόμετρα - τελικά όχι και τόσο μακριά...

Η μαμά έχει στερεώσει με ένα μαγνητάκι στο ψυγείο τη φωτογραφία της και όποτε περνώ ρίχνω μια ματιά στα μεγάλα μελαγχολικά μάτια της Μάρτα. Μας χωρίζουν πολλά χιλιόμετρα και, αν δεν ήταν ο πόλεμος, μπορεί και να μη συναντιόμαστε ποτέ...

Όμως, η Μάρτα ταξιδεύει για την Ελλάδα με ένα άσπρο λεωφορείο όπου γύρω γύρω έχουν γράψει με σπρέι τη λέξη "παιδιά". Θα τη φιλοξενήσουμε στο σπίτι μας. Δεν ξέρω για πόσο.

Δυσκολεύομαι να καταλάβω όσα συμβαίνουν.

Ένα ένα, όλα όσα είχα δεδομένα ανατρέπονται.

Αναρωτιέμαι αν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε η μία την άλλη και να χτίσουμε μια σχέση αληθινή.

Αναρωτιέμαι αν η ζωή μου θα είναι ποτέ όπως παλιά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)